Polskie filmy, które warto zobaczyć nie tylko w czasie kwarantanny

·25 marca 2020

Mam słabość do polskich filmów, ale nie tych pokroju Patryka Vegi czy nieudolnych polskich komedii w stylu „Tylko mnie kochaj” . Jeśli dobrze się przyjrzeć, to polskie kino ma się całkiem wyśmienicie.. Nie mam na myśli tylko Smarzowskiego, Szumowskiej czy Pawlikowskiego. Jest wielu młodych i zdolnych reżyserów, przed którymi drzwi stoją otworem. Chociażby Jan Komasa, o którym ostatnio głośno nie tylko dzięki nominacji do Oscara filmu „Boże Ciało”, ale też wspaniały „Hejter”, który już zgarnia pozytywne recenzje. Ale po kolei, przedstawiam Wam moje TOP 50, gdzie kolejność jest zupełnie przypadkowa. Nie są to filmy łatwe, nie zawsze przyjemne, ale tak bardzo dotykają i wchodzą głęboko, że zawsze zostawiają po sobie coś, że spać nie można i myśli kołaczą w głowie. Emocje, tego szukam w filmach, książkach, muzyce „i aby dźwięki dotykały skóry”.

*Jest to subiektywny przewodnik po polskiej scenie kinematografii.

„Niewinne”
reż. Luchino Visconti
Wszędzie tam, gdzie tajemnica, jest ciekawość. Smutny film z doskonałą kreacją Agaty Kuleszy.

„Bez wstydu”
reż. Małgorzata Szumowska
Oszpecona Ostaszewska, terapia i sceny z ustawień systemowych, mocny, każdy może znaleźć w nim coś ze swojego życia.
„Zbliżenia”
reż. Magdalena Piekorz
Łukasz Simlat – wspaniały aktor. W filmie pokazana miłość dojzrałych partnerów i uzależnienie córki od matki. Przerażający, ale taki prawdziwy.
„Twarz”
reż. Małgorzata Szumowska
Małomiasteczkowe życie i ludzkie zachowania w obliczu tragedii.
Mateusz Kościukiewicz w głównej roli.
„Dom zły”
reż. Wojciech Smarzowski
Jeden z najstaranniejszych filmów Smarzowskiego, jak dla mnie tak przerażający, aż boli całe ciało.
„Body/ciało”
reż. Małgorzata Szumowska
Oszpecona Maja Ostaszewska i głęboko zakorzenione problemy rodzinne. Pierwsza scena pokazuje ustawienia systeowa wg Hwelingera – temat dość kontrowersyjny w naszym kraju.
„Jasminum”
reż. Jan Jakub Kolski
Film oglądałam dawno, ale miałam pozytywne emocje. Piękna scena ze świnką, której pokazują niebo <3
„Dziewczyna z szafy”
reż. Bodo Kox
Smutne losy młodych, chorych psychicznie ludzi.
Piękna historia miłosna.
„Obława”
reż. Marcin Kryształowicz
Lubię filmy o tematyce wojennej.
Lubię Dorocińskiego w każdej roli <3
„Lincz”
reż. Krzysztof Łukaszewicz
Wspaniały film, pokazujący obraz społeczeństwa, który wymierza karę winnemu czy niewinnemu?
„W imię”
reż. Małgorzata Szumowska
Temat kleru poruszany ostatnimi laty coraz częściej.
Chyra jak zawsze na propsie.
„Carte Blanche”
reż. Jacek Lusiński
Lubię Andrzeja Chyrę w rolach nauczycieli, księży, takich zwykłych śmiertelników. Film daje do myślenia.
„Bejbi Blues”
reż. Katarzyna Rosłaniec
Macierzyństwo to nie zabawa, ani moda, ale główna bohaterka, w roli doskonała Magdalena Berus, jakoś tego nie może pojąć.
„Kamper”
reż. Łukasz Grzegorzek
Dorosłość jak początek umierania, śpiewała kiedyś Kaśka Nosowska…
Tak trochę o tym jest ten film.
„Moja krew”
reż. Marcin Wrona
Eryk Lubos jak zawsze w super roli fightera. Film nie tylko o boksie.
„Senność”
reż. Magdalena Piekorz
Uwielbiam za każdy wątek,, za super muzykę EGO i Śwlika Tu i Tam.
Nawet drętwa Kożuchowska wypadła całkiem nieźle.
Cenny film.
„Pręgi”
reż. Magdalena Piekorz
W filmach Piekorz nie ma lekko.
Dlatego tak bardzo są prawdziwe, realne. Trudne tematy z przeszłości, jak sobie radzić
„Ki”
reż. Leszek Dawid
Ciekawy sposób pokazania codzienności w zupełnie innym świetle, bez udawania i maskowania problemów.
Roma Gąsiorowska – dobra kreacja, choć wolę ją w „Wojnie polsko-ruskiej”.
„Matka Teresa od kotów”
reż. Paweł Sala
Jeden z tych filmów, gdzie na pierwszy rzut oka wydaje się być wszystko w porządku, a finał jak zawsze tragiczny.
„Mniejsze zło”
reż. Janusz Morgensten
Poruszająca opowieść o człowieku gotowym na wszystko dla osiągnięcia sukcesu. Doskonały Lesław Żurek.
„Komornik”
reż. Feliks Falk
Bezwzględność, bezduszność, pycha. I szary, brudny Wałbrzych w tle.
„Symetria”
reż. Konrad Niewolski
Film klasyk. Kibicujemy wspólnie głównemu bohaterowi, który został niesłusznie skazany na karę pozbawienia wolności.
„Dług”
reż. Krzysztof Krauze
Kolejny klasyk. Niesprawiedliwość w świecie rodzi gorzkie konsekwencje.
„Wesele”
reż. Wojciech Smarzowski
Tak zawsze kojarzy mi się polskie wesele. Zastaw się, a postaw się.
Wspaniałe sceny, samo życie. Tymon Tymański brawa za Białego Misia <3
„Chemia”
reż. Bartosz Prokopowicz
Piękny, wzruszający i smutny film oparty na faktach.
Piosenka przewodnia Mikromusic:)
„Chrzest”
reż. Marcin Wrona
Tomasz Schuschardt w jednej z lepszych ról. Studium ludzkich zachowań.
„Demon”
reż. Marcin Wrona
Film przypominał mi trochę „Wesele” Smarzowskiego, ale
Agnieszka Żulewska jest zdecydowanie fajniejszą panną młodą niż Tamara Arciuch.
„Róża”
reż. Wojciech Smarzowski
Bez wątpienia moja ulubiona para aktorów na jednym ekranie. Sceny filmu tak przerażające, smutne i prawdziwe, a do tego piękna muzyka Mikołaja Trzaski. Must See każdego szanującego się kinomaniaka:)
„Lęk wysokości”
reż. Bartosz Konopka
Znowu Dorociński jako syn doskonałego Stroińskiego.
Piękny obraz relacji ojciec – syn. Film warty uwagi nie tylko dla mężczyzn.
„Ogród Luizy”
reż. Maciej Wojtyszko
Lubię Marcina Dorocińskiego w roli łobuzów, którzy przechodzą katharsis, czy to za sprawą miłości czy sytuacji zewnętrznych, dobrze się to ogląda.
„Moje córki krowy”
reż. Kinga Dębska
Śmiech przez łzy, super dialogi, świetni aktorzy i smutny film.
„Boisko bezdomnych”
reż. Kasia Adamik
Lubię filmy, w których los tych biednych, złych i brzydkich nagle się odmienia. Zawsze z tym filmem kojarzę piosenkę
Pablopavo: „Mikołaj”.
https://www.youtube.com/watch?v=gWLJZAzGQHo
„Plan B.”
reż. Kinga Dębska
Filmy Kingi Dębskiej mają tę słodko-słony smak i nuty goryczy, ale są ciekawe i takie normalne. Super piosenka przewodnia Darii Zawiałow z repertuaru Wojciecha Młynarskiego:
„Jeszcze w zielone gramy”
https://www.youtube.com/watch?v=iM0vzbS7klg
„Sala samobójców”
reż. Jan Komasa
Intrygujące wątki, niespełnione sceny, wiele niedomówień i bezapelacyjnie tragiczny koniec.
„Miłość. Film Sławomira Fabickiego”
reż. Sławomir Fabicki
Wspominam ten film i mam ciarki. Oscylując między prawdą a dobrem relacji, główną bohaterka jest w imadle…
„Pokot”
reż. Agnieszka Holland
Straszny, czasami smieszny, ale na pewno specyficzny, tak jak literatura Olgi Tokarczuk.
„Wieża. Jasny Dzień”
reż. Jagoda Szelc
To jeden z tych filmów, gdzie na pierwszy rzut oka, wszystko jest ok. Sielski obraz wsi, domowe problemy, a tu nagle…
„Serce serduszko”
reż. Jan Jakub Kolski
Bardzo ładnie ktoś opisał ten film, jako utwór drogi od Bieszczad po Gdańsk. I znowu Kijowska i znowu Dorociński :)
„Ida”
reż. Paweł Pawlikowski
Oskarowy obraz reżysera, mało dialogów, wiele niedomówień. I wcale odbiorca nie potrzebuje tutaj narratora. Piękna, delikatna historia…
„Ciemno, prawie noc”
reż. Borys Lankosz
Mocny obraz, doskonała Cielecka, wspaniały (znowu, sic!) Dorociński!
Dla ludzi o mocnych nerwach.
„Zero”
reż. Paweł Borowski
Film, w którym są pokazane wątki różnych bohaterów, w jakiś sposób one się przeplatają,ale nie tak jak w trylogii Inarritu (a szkoda), ale jest w tym obrazie coś szczególnego. Doskonała muzyka Burzyńskiego.
„Wojna polsko-ruska”
reż. Xawery Żuławski
To jeden z tych filmów, w których znam sporo dialogów na pamięć:)
Super Szyc, Gąsiorowska, ale moją sympatię zdobyła Bohosiewicz i Michał Czernecki w roli Czarnego. A scena : „Ptaki lecą kluczem” to już klasyk :)
„Chaos”
reż. Xawery Żuławski
Zagmatwana historia rodzeństwa, które nie wie jak wkroczyć w dorosłe życie.
„Kler”
reż. Wojciech Smarzowski
Filmy Smarzowskiego są specyficzne, nie tylko dlatego, że poruszają kontrowersyjne tematy, ale też często jestesmy świadkami walki dobra ze złem. Cenię wartką akcję. Wątki nie są wyłożone łopatologicznie, więc mamy szansę pobudzić swoją wyobraźnię.
„Córka Trenera”
reż. Łukasz Grzegorzek
Piękny film, z piękną muzyką, urocze dialogi i wspaniały Braciak :)
Smutek i szczęście przeplatają się nawzajem w poszukiwaniu prawdy.
„Rewers”
reż. Borys Lankosz
I mój ukochany Marcin Dorociński nie tylko jako zły łotr, ale też oszust i kanalia. Ale wybaczam mu ;)
„Boże Ciało”
reż. Jan Komasa
Doskonały. Piękny obraz. Super młodzi aktorzy:
Bartosz Bielania i Eliza Rycembel. Zostawia w głowie, w sercu, w duszy miejsce na własne emocje.
„Zimna Wojna”
reż. Paweł Pawlikowski
Zdecydowanie bardziej do gustu przypadła mi Iza, ale ten obraz wart jest uwagi choćby na doskonałą rolę Joanny Kulig i piękną muzykę.
„Hejter”
reż. Jan Komasa
Ostatnim rzutem na taśmę przed kwarantanną byłam na tym filmie w kinie. Świetna rola Macieja Musiałowskiego. Nowoczesne kino, trafne dialogi. No i Agata Kulesza – uwielbiam.
„Plac Zbawiciela”
reż. Krzysztof Krauze
To jeden z tych filmów, których nie mam odwagi oglądać po raz kolejny. Nie dlatego, że jest kiepski, ale pamiętam, że po jego obejrzeniu długo zastanawiałam się nad tym, że wszystko to marność.
Szczęśliwa rodzina zmienia się w patologiczny obraz nędzy i rozpaczy.
Jak pieniądze mogą zmienić miłość w nienawiść. Przykre. Smutne.
Brawa dla roli Jowity Budnik i Ewy Wencel za rolę teściowej.
„Fuga”
reż. Agnieszka Smoczyńska
Psychologiczny obraz poruszający trudny przypadek jakim jest utrata pamięci i jakie niesie za sobą konsekwencje. Doskonała Gabriela Muskała.